Historie
De NS was eind jaren 60 in het kader van Spoorslag ’70 naarstig op zoek naar nieuwe locomotieven. Het oog viel op de zeven betrekkelijk jonge locomotieven type EM2, die van 1954 tot oktober 1968 dienst deden ín Engeland. Door het wegvallen van het reizigersvervoer waren ze daar niet meer nodig en dus overcompleet. Op 20 augustus 1969 maakte een delegatie van de NS een proefrit en op basis van de resultaten besloot NS de locomotieven over te nemen.
Revisie
De locomotieven kregen een grote revisie in Tilburg om ze geschikt te maken voor het Nederlandse spoor. Zo werd ATB ingebouwd en de in Engeland gebruikte vacuümrem vervangen door de gangbare luchtdrukrem. Tevens kregen ze andere stroomafnemers, de stuurstanden werden verplaatst van links naar rechts. Aangebracht werden ook elektrische treinverwarming, zandstrooiers, slipbeveiliging en andere front- en sluitseinen. De draaistellen werden versterkt en aangepast om de remblokken te kunnen plaatsen.
Serie 1500
In Nederland kregen de locomotieven een nieuw nummer (1500 serie) en een geel en grijze kleurstelling. De locomotieven werden hoofdzakelijk ingezet op het traject Rotterdam/Den Haag – Venlo/Keulen. Ook waren de locomotieven onder meer te zien voor enkele internationale treinen die vanuit Hoek van Holland reden. Met ingang van de zomerdienstregeling op 30 juni 1986 werden de locomotieven terzijde gesteld. Er zijn drie 1500-en bewaard gebleven, waarvan twee bij musea in Engeland. De 1501 bleef in Nederland dankzij het initiatief van een groep Rotterdamse machinisten die de ‘Werkgroep Loc 1501’ oprichtten om de loc te kunnen bewaren en te gebruiken voor speciale ritten. Omdat het steeds moeilijker en duurder werd ritten te organiseren en de 1501 aan enkele dure reparatie- en revisiewerkzaamheden toe was, is de locomotief in 2007 buiten dienst gesteld. Tot voor de komst naar het Spoorwegmuseum stond de 1501 in afwachting van verdere ontwikkelingen in de museumwerkplaats in Blerick.